1922 yilinda yayimlanmis bir öykücükten yola cikarak yazilmis senaryosu. Yönetmeni David Fincher. Son dönemin en cok konusulan filmlerinden. 13 oscar adamcigina aday. Basrolünü Brad Pitt'in oynadigi filmde ona Cate Blanchett eslik ediyor. Bir cok noktada, basrol oyuncusunun Cate oldugu söylenmekte; ama ben öyle görmüyorum. Filmin cok büyük bir kismi Benjamin'in gözünden anlatiliyor."Siradisi" bir hikâyesi oldugu iddia ediliyor; ama hic de öyle degil. Güzel bir girisi, vasat bir gelismesi ve beklenen bir sonucu olan filmin bu kadar Oscar'a aday gösterilmesine üzüldüm bile diyebiliriz.
Efekt, kostüm ve makyaj dalinda Oscar'i almamasi ayip olacakken; en iyi film dalindaki Oscar buna giderse "daha da Oscar'a itibar etmem"
Filmde birden cok "mantik" hatasi bulunmakta. Simdi "böyle bir hikâyede mantik nasil ararsin" diye soranlariniz olacaktir; inanin mantik kistasimi filme yönelik tuttum. Bu kadar garip bir ömür süren adamin tek bir gazeteci tarafindan kesfedilmemis olmasi, etrafindaki herkesin kendisine "Tanri'nin bir lütfu" olarak bakmasi abes. Haddinden fazla abes.
Ayrica filmin kaderciligi asiladigini da eklemek isterim. Hepimiz ne olacagimiz belli olarak dogmusmusuz. Iddia bu yönde.
Üstelik fazla uzatilmis. Daha kisa tutulup daha dolu bir film haline getirilebilirdi. Aslinda o da olmazdi. O zaman da haddinden fazla kopuk derdik. Neyse, benim tuttugum yerlerden elimde kaliyor. Brad Pitt'e karisindan biraz oyunculuk dersleri almasini tavsiye ediyorum. :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yazmak için hiçbir engel teşkil etmez. Kelime doğrulama istemez, denetim beklemez. Öyle güzel bir yer burası.