Hayatımda izlediğim en müthiş savaş kareogrifileri ve yeterli düzeydeki(özellikle uzun sakallı ağabeyin bulunduğu) dövüş sahneleri hariç, dünyanın en gereksiz sahneleriyle müthiş derecede sıkıcı yapılmış bir film izledim bugün. Bir John Woo(Face/Off) filmi. Adı da Chi bi a.k.a. Red Cliff olarak geçiyor. İşin kötüsü, CD'yi çalıştırırken aklımdan geçen "Neyse lan, en azından Uzakdoğu dövüş sahneleri geçer. Wu kabileleri felan..." diye düşündüm. Şöyle büyük savaş sahneleri felan hayal ettim ancak sürekli içi boş cümlelerle felsefe kasılmış boş diyaloglarla hayattan soğudum resmen. Hele ki şu "Adam biri ölüm döşeğinde. 3 çocuğunu yanına çağırır. Adil vasiyetini Onlar'a aktarır. Sonra da işte birlik olmaları adına çubuk kırmalı ve kıramamalı o meşhur hikayeyi anlatır." tandanslı hikayeyle savaşa girmeye karar verilen sahnede kusasım geldi resmen.
Siz siz olun, izlemeyin şu filmi. En sonunda ağlarsınız.
Niye mi?
Çünkü en güzel ve en büyük savaşın başlaması gerektiği sahnede, "To be continued..." yazısını gördüğünüzde, "SABAHTAN BERİ BUNU MU BEKLEDİM LAĞN!" şeklinde haykırıyorsunuz. Hadi, bunu geçtim bir de 2. filmin türkçe altyazısını da göremedim internette. Demek ki talep yok, hehe.
Bu yazdığın, yönettiğin ve finanse ettiğin lanet filmden dolayı seni kınıyorum John Woo. O yüzden fotoğraf felan koymuyorum buraya.
Bundan sonra en sevmediğim yönetmenlerdensin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yazmak için hiçbir engel teşkil etmez. Kelime doğrulama istemez, denetim beklemez. Öyle güzel bir yer burası.