Chocolate (2008)

2003'deki Ong-bak filmiyle tanıştığım Taylandlı yönetmen Prachya Pinkaew'in filmi. Geçenlerde okuduğum bir metinde Quentin Tarantino'nun favori filmleri arasında olduğunu öğrendim ve (Evet sırf Q.T. seviyor diye)izleme gereği duydum. İyi ki de izlemişim.

***

Güçlü insanlarca sansürlenmeye çalışılan bir çiftin aşkının meyvesi olan, minik Zen'in, bölünmeye mecbur bırakılmış ailesinin son parçasını içgüdüsel olarak ayakta tutma çabası ve bu çaba doğrultusunda gelişen olayların sonuçlarından dolayı yaşadığı intikam duygusunu konu edinmiş, hayatım boyunca izlediğim en iyi dövüş filmlerinden birisi.

Peki neden?

Aslında, Jackie Chan filmleriyle büyümüş olsam da, dövüş filmi sevmeyen bir insan olmama rağmen bu filmi sevmemin bir çok nedeni var. Öncelikli sebebi, ki zaten bir filmi sevmem için olması gereken yegane şart olan "en az geçer seviyede bir hikayeye sahip olması" kuralını hakkını fazlasıyla yerine getirebilmiş olması. Ondan sonrası zaten "diğer ayrıntılar" kategorisinde incelenir. O ayrıntılardan kastım; Kurgu, kamera, ışık, diyaloglar, metaforlar ve müziklerdir. Bunların iyi şekilde işlenmesi de iyi filmi ortaya çıkartır.

Öte tarafta, bu filmi diğer dövüş filmlerinden ayıran ve onlardan adımlarca ileriye taşıyan etkenler nelerdi?

1. Hikayenin baş kahramanı Zen'in(JeeJa Yanin. Şu an 1984 doğumlu olduğunu öğrenmem ile minik çapta bir şoka girdim. Bir yandan da "Bu yaştaki kızın, bu kadar kaliteli oynaması imkansız!" şeklinde geçirdiğim şoku da atlatmış bulunuyorum. Müthiş nötrlendim.) inanılmaz estetik duruşu ve birazdan yazacağım 2. maddenin hakkını fazlasıyla verebilmiş olması.

2. Değil bir, üç dövüş filmine yetecek kadar dövüş sahnesi barındırmasına rağmen yine de bayağılaşmadan, başka dövüş filmlerinde rastlayamayacağımız kadar kaliteli dövüş kareografilerine sahip olması. JeeJa Yanin'in de üstün performansıyla daha da bir leziz hal almış.

Filmin bitmesine üzüldüm resmen.

Son olarak da filmin KMP sürümünün sonunda kamera arkası görüntüleri var. İzlemenizi ve sinema sanatına neden saygı duymanız gerektiğini görmenizi isterim.

Sevgilerle...