30 Days of Night (2007)

Zombi filmleri. Her zaman film kıtlıklarında devreye girerler, bu böyledir. 30 Days of Night da benim için o görevi yerine getirdi. Yönetmeni x ve senaristi y sağolsun.

İyi filmdi. Genel anlamda oyunculuk performansı da iyiydi. Başrolünde Sin City, Lucky Number Slevin ve Black Hawk Down gibi efsanevi filmlerden hatırlayabileceğiniz Josh Harnett var. Bu da bi' güzellik, bu da bi' imkan...

Yönetmen gayet iyi iş çıkarmış. Aslında eskiden sinemada bu tip şeylere önem vermezdim ama şimdi hoşuma gidiyor; Film boyunca kareleyip de ekran görüntüsü yapabileceğim o kadar çok sahne vardı ki. Gerçekten de insana göz, filme de seyir zevki katmış. Hoşuma gitti. Ayrıca yönetmenin filmin başında verdiği ve benim hayatım boyunca izlediğim en baba karakterlerden birisi olan Bay Yabancı'nın(Ben Foster) suratı, sanki filmin gidiş hattı hakkında bilgi verir gibiydi. Gizem doluydu.

Senaryo da iyi sayılır. Daha doğrusu bi’ gariplik dışında iyi sayılır. O gariplik de şudur ki, zombilerin insanlardan farklı bi’ dil konuşabilmeleri. Tamam, filmin sonlarına doğru esas zombinin belirttiği gibi, zombiler uzun süredir yaşamda olan canlılar. Sadece insanlara kendilerinin bi’ efsane olduklarını inandırmışlar. O yüzden de oyunlarının bozulmaması için hiçbir insanı zombiye dönüştürmek istemiyorlar. Bu yüzden de hepsinin kafalarını kopartmak suretiyle öldürmeyi amaçlıyorlar. Yani gizli kalmak için ekstra çaba sarfediyorlar. Bu bağlamda, bu hassasiyet ile kendi aralarında bi’ dil geliştirmeleri çok normal. Ancak, sen yönetmen, nasıl olurda bu zombilerin aralarında konuştuklarını altyazıyla verirsin de, filmdeki tüm samimiyeti öldürürsün? Peki ya sen senarist, nasıl yaparsın bunu? Farklı dilleri konuşan iki türün, birbirlerini rahatlıkla algılayabilmesini nasıl açıklarsın?

Neyse, insanların keyfini kaçırmamak lazım. Kimisi de böyle saçmayı sever. Bana gelirsek, zaman zaman ben de saçma severim, evet. Fakat sonunda izleyiciyi gamdan ağlatmayı hedefleyecek bi’ zombi filmi kadar saçmayı sevmem.

Hoşçakalın, :).