Any Given Sunday (1999)

En başta belirteyim, sanıyorum ki, dünyanın gelmiş geçmiş en etkili topluluğa hitap edebilen adam canlandırmasını yapan Al Pacino'nun filmi. Şöyle bir olayı var ki, inanılmaz gerçekten;

Tony D'Amato: I don’t know what to say, really. Three minutes to the biggest battle of our professional lives. All comes down to today, and either, we heal as a team, or we're gonna crumble. Inch by inch, play by play. Until we're finished. We're in hell right now, gentlemen. Believe me. And, we can stay here, get the shit kicked out of us, or we can fight our way back into the light. We can climb outta hell... one inch at a time. Now I can't do it for ya, I'm too old. I look around, I see these young faces and I think, I mean, I've made every wrong choice a middle-aged man can make. I, uh, I've pissed away all my money, believe it or not. I chased off anyone who's ever loved me. And lately, I can't even stand the face I see in the mirror. You know, when you get old, in life, things get taken from you. I mean, that's... that's... that's a part of life. But, you only learn that when you start losin' stuff. You find out life's this game of inches, so is football. Because in either game - life or football - the margin for error is so small. I mean, one half a step too late or too early and you don't quite make it. One half second too slow, too fast and you don't quite catch it. The inches we need are everywhere around us. They're in every break of the game, every minute, every second. On this team we fight for that inch. On this team we tear ourselves and everyone else around us to pieces for that inch. We claw with our fingernails for that inch. Because we know when add up all those inches, that's gonna make the fucking difference between winning and losing! Between living and dying! I'll tell you this, in any fight it's the guy whose willing to die whose gonna win that inch. And I know, if I'm gonna have any life anymore it's because I'm still willing to fight and die for that inch, because that's what living is, the six inches in front of your face. Now I can't make you do it. You've got to look at the guy next to you, look into his eyes. Now I think ya going to see a guy who will go that inch with you. Your gonna see a guy who will sacrifice himself for this team, because he knows when it comes down to it your gonna do the same for him. That's a team, gentlemen, and either, we heal, now, as a team, or we will die as individuals. That's football guys, that's all it is. Now, what are you gonna do?

Aslında Al Pacino sevgimden dolayı, bu filmi uzun zamandır izlemedim çünkü dışarıdan baktığımda, ciklet film gibi görünüyordu. Al Pacino'yu bu tarz bir filmde görmek, gözümdeki üstad imajını zedeleyeceğini ve bunun da benim keyfimi kaçıracağını düşünüyordum. Bundan dolayı da bu filmi izlemem, epey gecikti. Sonuçta bir Oliver Stone filmiydi ki Oliver Stone denilen adamın da öyle ahım şahım bir iş yaptığına şahit olmadım hiç. Öte yandan da içten içe de "Üstad sıradan bir filmde oynamış olamaz. Hem de 1999 yılında... O kadar başyapıtın arkasından, The Devil's Advocate ve The Insider filmlerinden sonra kötü bir film olamazdı. Olmamış da zaten.

Evet, belki muhteşem bir film değil. Bunu kabul edebilirim. Zaten Al Pacino'suz da çekilmezdi heralde. Cameron Diaz'ı da bu Romantik-Komedi olayının dışında izlemek de güzel oldu. Jamie Foxx'u zaten her zaman severek izledim. Bu da başka bir ayrıntı.

Çok fazla irdelenecek bir film değil yani. İşte Amerikan Futbol'u, bir takım, bir koç, bir takım sahibi... Bu tarz, sportif temalı bir film. Kazanma hırsı, oyuncuların birbirleriyle ve koçlarıyla arasındaki ilişkileri. İzlenebilecek bir filmdi ya, aksini söyleyemiyorum.