The Man with the Iron Fists (2012)

Posterler enfesti. Ben de en güzel dört tanesini koymak istedim.

Kafadan belirtiyorum; KÖTÜ FİLME KÖTÜ YAZI YAZACAĞIM! :). Siz yazıyı okurken şu OST'yi dinleyin.

Quentin Tarantino sunuyor. RZA, Eli Roth ile yazmış ve tek başına yönetmiş. Yapımcılığında, müziklerde, başrolde ve filmle alakalı ne gerekiyorsa her şeyde de kendi imzası var.

Çocukluğumdan beri en fazla dinlediğim müzik grubu Wu-Tang. Dolayısıyla sıkı bir RZA'cıyım. Her şeyi ince ince işleyen bir müşkülperest olduğunu, müzik kariyerinde çok kere gözlemlemiş biriyim. Onun ve Wu-Tang Clan'in hikayesini anlatmak uzun ve teferruatlı bir iş. O kısım size kalsın. Sonuç olarak şunu söyleyeyim ki yıllardır bayıla bayıla dinlediğim Wu-Tang Clan'ın, kafasındaki adamın yapacağı filmi de yıllardır bekliyordum.  Bir de yaklaşık bir sene önce filan işin içine Quentin Tarantino'nun da gireceğini öğrenince, iyice heyecanlanmıştık. Dün izleme şansına sahip oldum.

Hemen belirtelim; film Quentin Tarantino'yu yakından tanıyanlar ve B-Film sevenlerin beğenmemesi için hiçbir sebep barındırmıyor. Yani öyle kitlelerce çok sevileceğini sanmıyorum. Aslında benim beklentim RZA'nın kendine has bir iş yapacağıydı fakat gördüm ki o da Quentin Tarantino'dan çok etkilenmiş ve hatta bayağı bayağı yapım sürecinde yardım çekmiş. Şiddet sahnelerini kullanışı ve hikayeyi oturttuğu temalar buna işaret ediyor. Ayrıca filmde kullandığı iç mekanların, özellikle han ve PEMBE GONCA adlı genelevin Kill Bill'deki Yakuzalar'ın mekanıyla renkler hariç neredeyse aynı olması ve yine tapınağa çıkılan yoldaki uzun merdivenin de yine Kill Bill'dekiyle aynı ya da çok benzer olması da söylediğimin kanıtı olabilir.

Öbür taraftan, felsefik olarak yaklaştığımız zaman da Quentin Tarantino'nun B-Film kültürüne olan yakınlığı ve konuyla alakadar yaptığı işler, yaptığı modern filmlerinde dahi yaptığı göndermeleri artık herkes biliyor. Özetle RZA sanki Quentin Tarantino'nun bir öğrencisi olmuş da Quentin Tarantino felsefesiyle hareket etmek suretiyle bu filmi bitirmiş gibi geldi bana. Bu da RZA gibi, yaptığı işin en üstünde olan bir adamın üzerine, ŞAHSİ KANAATİM, pek yakışmamış.

Filme geçelim biraz. Hikaye Çin'de "Jungle" diye bir köyde geçiyor. Aralarında acımasız savaşların geçtiği bu çetelerin hüküm sürdüğü köyden, Çin İmparatorluğu'na ait yüklü bir miktar altının geleceği duyuluyor ve bu altınları koruma ve üzerine çökmek üzere birçok kişi/grup beliriyor. Bir de "Aslanlar" tamalı çetenin başındaki Silver Lion'ın öldürdüğü Golden Lion'un intikamını almak üzere oğlu da köye geliyor ve köyün demircisi RZA'nın da istemeden de olsa kendisini işin içinde bulmasıyla olaylar karman çorman bir hal alıyor. (Hele RZA'nın Çin'e düşüş hikayesi tam bombaydı. Böyle bir saçmalık olamaz! :D. Mutlaka saça dikkat edin, HAHA! :D!)

Yani şimdi bu filmi beğenmemek benim kanıma dokunuyor açıkcası. :). Hani bu işle duygusal bir bağımız var. Filmin henüz girişinde "Ol' Dirty Bastard - Shame On a Nigga" çaldı yani. Nasıl beğenmeyelim? Sonra bu KÖTÜ(!) oyunculuk vardı. Lezizdi. Russell Crowe bile konsept gereği olarak bu kötü oyunculuğa katılmış. Enfesti. Bir de çok mu kilo almıştı be? Dev gibi gözüküyordu herif. :)). İlk gözüktüğü sahnedeki "Karın Deşen Jack" espirisi muhteşemdi. Yine RZA'nın Shaolin Tapınakları'nda geçirdiği dönemlerde ilginç ayrıntılar vardı. Ustaların ellerindeki tespih ve bazı diğer ayrıntılar İslam'ı çağrıştırdı ki RZA, her zaman müslümanlığı ile övünen bir adamdır.

Kısacası izlenmeye değer, güzel bir kötü filmdi işte. :). Ben beğenmedim. :P.

Hadi, diğer şarkı da bitmiştir çoktan. Şunu da dinleyip gidin;