The Conversation (1974)

Aslında bugün bi' kere daha The Godfather serisinden bi' film izlemeyi kafaya koymuştum. Fakat artık replikleri dahi ezberlediğimden olsa gerek; Canım istemedi. Ben de bi' adet Francis Ford Coppola filmi bulmalıydım; O da bu oldu. Ben zaten Francis Ford Coppola'dan bi' şeyler izlemek istemiştim ya, heralde bu kriterdeki en iyi filmi seçtim. Senaryo, yönetmenlik ve yapım olmak üzere, tamamen Francis Ford Coppola'ya ait bi' film. The Godfather serisinin 1.'si ve 2.'si arasında çekmiş. Yani tam Coppola'nın Coppala olduğu dönemde.

Oyuncu kadrosu da enfes. Başrolde Unforgiven, Bonnie and Clyde ve Scarecrow filmlerinden anımsayabileceğiniz Gene Hackman var. Yardımcı erkek ise Dog Day Afternoon ve Godfather serisindeki Fredo karakterinden hatırlayabileceğiniz John Cazale. Gerisi ise pek önemli değil. Hepsi Gene Hackman'ın canlandırdığı paranoyak karakter Harry Caul'un hayatından geçen değersiz kişiler. Tabi, Coppala'nın Godfather serisinin ilk 2 filmindeki cefakar avukatı Tom Hagen'ı canlandıran Robert Duvall'ı dev bi' müdür ve filmin kilit karakteri yaparak ödüllendirmesi dışında...

Film tam kalite olmuş. Tam Coppola'ya yaraşacak cinsten. Yine ağır anlatım, yine aşırı ayrıntı verme sevdası. Enfes kurgu. Hele filmi çeviren diyaloğun film boyunca tekrarları üzerine oturtulmuş sahneler ile paranoyak bi' ruh halini paralel tutarak adeta "İzleyin de yönetmenlik görün!" diye haykırışı. Gerçekten enfesti. Bi' de filmi izlerken aklıma "Acaba bu Prison Break ve Lost dizilerindeki flashback sevdasının bu filmle bi' alakası var mı?" sorusu geldi. Olabilir, belki de ilham kaynağıdır.

Sanki birazcık da konuya değinmek ve siz okurları bu filmi izlemeye teşfik etmek lazım.

"Müthiş bi' kariyere sahip, dinleme uzmanı, özel bi' dedektifin bitirdiği işlerin sonucu türlü sıkıntılar çekmiş insanların vebalini hissetmesi ve bu vebal geçmişiyle yüzleşirken bitirdiği son işinin akıbetine paranoyakca yaklaşımını anlatan bi' öykü."

"Sakın kaçırmayın!" derim.