Western hastası Coen Biraderler'in-True Grit geliyooooor!!!-, 1996 yılında Western müziklerle izleyiciye sundukları ve belki de en popüler olmuş fimleri, (No Country for Old Men ile birlikte tabi...). Bana zaten bazen böyle oluyor. Bir filmin çok iyi olduğunu hissetmeme rağmen, bir türlü kendimi o filmi izlemek için motive edemiyorum. Belki de bilinçaltımda buna hazır olmadığımı felan düşünüyorum. Aslında bu "geri kalmak" anlamında kötü bir şey olsa da "iyi film izlemek" anlamında çok güzel oluyor, ne yalan söyleyeyim? :)Yine tamamen, her zaman olduğu gibi, kendi tarzlarını yansıttıkları ve benim çok hoşuma giden sinemayı basite indirgeyip fikri ve yapılabilecekleri maksimuma çıkardıkları bir başka filmleri. Muazzam da bir oyuncu kadrosu kurmuşlar. Çok fazla popüler olmamış fakat yetenekleri en tepede insanları seçmişler. William H. Macy süper mesela. Reservoir Dogs filmiyle tavan yapan Steve Buscemi bir ayrı olay. Peter Stormare bugüne kadar pek dikkatimi çekmemişti ama bu filmde hiçbir şey yapmayan adamı oynama dersi vermiş. Coen Biraderler O'nu kullanarak, genelde Jim Jarmusch ile özdeşleşmiş DEAD FACE olayıyla iyi makara yapmışlar. Hoş, filmin başından sonuna makara ya, neyse... Bir de kasten en sona bıraktığım Frances McDormand var, Coen Biraderlerin has elemanlarından... Benim de en sevdiğim bayan oyunculardan birisidir kendisi. Bir de şu Western filmlerindeki kaçan adamı, uzaktan nişan alarak sırtından vurma olayına yaptıkları göndermeyle, "hamile dedektif" ile "karizmatik dedektif" kavramını yerin dibine sokmaları enfesti.
Bu adamlar sinemada var olduklarından beri kendi isteklerinden şaşmadılar ve gerçekten süper bir ekol oluşturdular. Bu kadar gizli-saklı absürdleşebilmek ve bununla efsaneleşmek çok özel bir şey.
Müthiş filmdi. 10/10.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yazmak için hiçbir engel teşkil etmez. Kelime doğrulama istemez, denetim beklemez. Öyle güzel bir yer burası.