Hazır hastalığımı fırsat gösterek, şu kötü gidişhattan birazcık kendimi korumaya başardığım günde yapmam gereken şey birkaç iyi film görmekti.
Geçenlerde dostlarımdan birinin babasının "Ya bana internetten eski kovboy filmlerinin müziklerini bulabilir misin?" isteği üzerine edinmiştim Sergio Leone'nin bu efsanevi üçlmesini. E huyum kurusun, zamanında TRT ekranlarında izlediğimiz bu seriye bi' kere daha göz atmak istedim. En nihayetinde olabildiğince serbest olduğum bi' gündü. Bu fırsat kaçmazdı ve kaçmadı da... Bi' sözlükte okuduğum "Ya klişe western işte... Atlar koşuyor, adamlar susuyor ve silahlar konuşuyor..." tadındaki entry şeyine tepkimi, "Senin o "klişe" dediğin film ve birkaç benzeri sayesinde bu tip sahneler ve müzikler klişeleşti." şeklinde sunmuştum ve daha önceki yazılarımdan birinde belirttiğim gibi dünyanın eline en çok silah yakışan aktörü Clint Eastwood ve gelmiş geçmiş en büyük Western adamlarından olan Sergio Leone beni utandırmadılar.
Şimdi bi' diğer muhaliflerin sunduğu, "Kovboyluk müessesini Amerikanların sahiplenmesini öyle bön bön izleyemem!" tezine de bi' cevabım var elbet. Onlara diyeceğm tek şey şu; Sadece Clint Eastwood'un ve Sergio Leone'nin bundan yaklaşık 50 sene önceki ustalıklarından keyif almaya bakın.
Sevgiler!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yazmak için hiçbir engel teşkil etmez. Kelime doğrulama istemez, denetim beklemez. Öyle güzel bir yer burası.